Hoogbouw in Breda, het lijkt telkens weer een heet hangijzer te zijn. Waar de een het ziet als een kans op een meer grootstedelijk imago ziet de ander het als horizonvervuiling. Je kunt je ook afvragen of Breda hoge woontorens nodig heeft om zijn grootstedelijke ambities waar te maken. Hoger bouwen brengt ook hogere bouwkosten met zich mee. Is er gebrek aan ruimte die de extra kosten voor hoogbouw verantwoordt? Niet echt. Veelgehoorde kritiek is dat hoogbouw niet past bij het meer dorpse karakter van Breda en zijn cultuurhistorie. Is het ontbreken van een geschiedenis aan hoogbouw dan een reden om nooit in de hoogte te bouwen? In veel steden wordt hoogbouw ingezet om bijvoorbeeld de entree van een stad visueel te markeren.
Nadat een jaar of tien geleden de drie zwarte torens van woonpark Sculptura nog middelpunt van verzet waren is nu de aandacht gevestigd op de plannen voor een 80 meter hoge torenflat in Heusdenhout, op de plek waar nu het voormalige kantoor van ABN Amro staat aan de Kemelstede. Omwonenden voelen zich door de burgemeester en wethouders niet gehoord in hun kritiek. Ze vinden het een aantasting van hun leefomgeving en vinden dat ze te weinig inspraak hebben in de totstandkoming van de plannen. Onlangs werd dan ook bekend dat een meerderheid van de fracties in de gemeenteraad vindt dat het hele participatieproces overnieuw moet. Of de toren er nu wel of niet komt, het moet leiden tot een meer afgewogen en gebalanceerd resultaat.
Meestal gaat het bezwaar niet zozeer om hoogbouw in het algemeen maar heerst er vooral een not in my backyard mentaliteit. Angst voor verlies van het bekende uitzicht. Angst voor verlies van zonlicht door schaduw. Angst voor het verlies aan privacy door zicht vanuit hoogbouw over grote afstand. Terwijl het nooit gaat over een smal straatprofiel waarbij je bij de overburen letterlijk kan zien welk televisiekanaal ze kijken. Komt de weerstand niet vooral voort uit angst voor verandering van de bestaande leefomgeving?
Toch hoeft hoogbouw en Breda geen slecht huwelijk te zijn. De Poort van Breda, een appartementencomplex met een toren van dertien verdiepingen, werd door het publiek uitgeroepen tot winnaar van de Architectuurprijs Breda 2001, voor het beste gebouw dat in de periode 1997-2001 in de stad is gebouwd. Kan het dan toch dat als een toren eenmaal zijn plek in de stad heeft veroverd die ook de harten van de Bredanaars verovert?
Impressie: BVR VastgoedOntwikkeling/GBV-Architecten ©