BLAStblog #17 – LIJN – Lukt het ons geschouderd te blijven?

Nana van Moergestel en Neel Brans zijn artistiek eindverantwoordelijk voor de dansprojecten van Dansnest – broedplaats voor dans op locatie. Dans op locatie is een signatuur voor hun projecten met een heel eigen werkwijze van de omgeving verkennen, zich afvragen wat die nodig heeft en welke acties de ruimte en de mensen in beweging kunnen brengen.

Dansnest onderzoekt daarmee wat het betekent om op een fysieke manier deel te uit te maken van een veranderende samenleving. Door midden in de samenleving werk te maken en daar een tijd door te brengen; te doorgronden wat er aan de hand is. 

Ze integreert in de stad door regelmatig dansend en bewegend deel te nemen in het alledaagse decor. De dansers worden zo een onderdeel van de routine van de bewoners. De makers creëren nieuw werk geïnspireerd op wat ze zien en meemaken, maar ook op de verhalen en gesprekken met bewoners. Het proces vindt vaak plaats in de publieke ruimte, een uitermate geschikt podium om mensen betrokken te maken. 

Het huidige project Lijn speelt zich af in de stad Breda. In 2017 is Dansnest gestart met het projectidee voor Lijn. Dit begon als een artistiek bewegingsonderzoek: een voortschrijdende Lijn van mensen die een wijk doorkruist. Zou het lukken schouder aan schouder, als in een Lijn, samen voort te bewegen? Waar lopen we dan tegenaan en wie komen we dan tegen? Lukt het ons samen op te trekken in de diversiteit van onze samenleving?

Het creëert omstandigheden waarin stadsbewoners hun eigen leefomgeving anders gaan ervaren. Er is overgave voor nodig om mee te lopen en de aanwijzingen van de choreografen op te volgen. Die kwetsbaarheid raakt, verbindt en zorgt voor een fundamentele keuze: wel of niet meedoen.

De Lijn loopt met steeds meer mensen en op steeds meer plekken (in Breda). Behalve dat het de sociale interactie bevordert is het een krachtig gegeven in de publieke ruimte. Het is opvallend zichtbaar; als een collectief geluid, ook al gebeurt het in volledige stilte, alleen fysiek dus. Uitgevoerd door mensen die elkaar bij aanvang van het project niet of nauwelijks kennen.

De Lijn lopen vraagt om interactie, timing en concentratie. Dat wordt met de betrokkenen vooraf geoefend tijdens verschillende dansinterventies. En zo wordt de basis gevormd voor vertrouwen. 

Eenmaal daar aangekomen, is iedereen klaar voor een nieuwe ervaring. Het lopen van de Lijn, een choreografische ingreep in de publieke ruimte, om het er later met elkaar over te kunnen hebben.

Uma Visual Storytellers is een verhalenbedrijf dat zich specialiseert in storytelling met een sociale intentie. Zij bracht de Lijn en de werkwijze van de makers in beeld. Via de site van Dansnest is de film (vanaf 6 februari)  te zien. https://www.dansnest.nl/

foto: filmstill uit Lijn © Uma Visual Storytellers